Η 9η Θερμιδόρ της αστικής δημοκρατίας

του Πολύκαρπου Γεωργιάδη

«Στον καπιταλισμό δε μπορεί να υπάρξει δημοκρατία»
Παντελής Οικονόμου
στέλεχος του ΜΠΑΤΣΟΚ

Με τον ναζιστικής έμπνευσης “ηθικό πανικό” και το μεταμοντέρνο τηλεοπτικό πογκρόμ, οι “εβραίοι” του 21ου αιώνα στοχοποιούνται…

Με μπροστάρη το άξιο τέκνο χουντικών, τον ακροδεξιό κρετίνο Νίκο Δένδια, η εσωτερική τρόικα συγκροτεί το αυταρχικό Κόμμα της τάξης, με στόχο την άγρια καταστολή κάθε έκφανσης προλεταριακής ανταρσίας. Οι πρόσφατες κατασταλτικές επιθέσεις στη Βίλα Αμαλίας, στη Σκαραμαγκά, στη ΑΣΟΕΕ και στον 98 fm έχουν μια ξεκάθαρη πολιτική στόχευση: να αλλάξει το κέντρο βάρους της δημόσιας συζήτησης, αφού η πολιτική εξουσία έχει στριμωχτεί άγρια από τις αποκαλύψεις των σκανδάλων. Υπάρχει, όμως, μία ευρύτερη στόχευση, πιο συνολική.

Καταστολή και απάντηση του αναρχικού κινήματος

Ανάλυση και δράση απέναντι στο κύμα καταστολής,
η απάντηση του αναρχικού κινήματος

Είναι, ή θα έπρεπε να είναι ευρέως γνωστό, το γεγονός ότι, όταν εξαντλείται για διάφορους λόγους η διαδικασία επιστροφής ενός κομματιού των κερδών του κεφαλαίου στη βάση, τότε παράλληλα πυροδοτείται η ανατροπή της διαδικασίας εξαγοράς συναίνεσης των υπηκόων προς το καθεστώς υπέρ της διαδικασίας ολοκληρωτικής ταύτισης με αυτό, μέσω της καθετοποιημένης κατασταλτικής επέμβασης.

Σε συνθήκες κρίσης, η διαχείριση της πολιτικής εξουσίας είναι de facto «δεξιά» άσχετα από την ιδεολογική μήτρα του σχηματισμού που αναλαμβάνει την διαχείριση αυτή. Η πολιτική εξουσία κινεί σε αυτή τη φάση δυο διαδικασίες που αναλαμβάνουν να εξασφαλίσουν ένα νέο πεδίο συναίνεσης, -ελλειπτικό αλλά «ικανό» ως προς τη λειτουργικότητά του-, (δεδομένης -πάντα- της κατάστασης εξαίρεσης), σε όσους απομένουν εντός των τειχών: τοτέμ αυτών των διαδικασιών αποτελεί από τη μία η έννοια της νομιμότητας και από την άλλη η δυναμική του έθνους.