του Parabellum
Μετά την πρόσφατη δράση του αναβαθμισμένου εθνικιστικού- φασιστικού χώρου γίνεται όλο και περισσότερο λόγος για ένα συλλογικό επιθετικό τρόπο αντιμετώπισης των φασιστών στο δρόμο από τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Παρόλο το γεγονός οτί επιτέλους όλο και περισσότεροι σύντροφοι κατανοούν πως η αμιγώς πολιτική επίθεση και τα παρεπιπτόντως «πεσίματα» δεν είναι αρκετά για να αντιμετωπιστεί ο εχθρός, υπάρχει ο κίνδυνος να δομήσουμε κάτι με το γνωστό επιφανειακό και τσαπατσούλικο τρόπο.
Πιο συγκεκριμένα ας δούμε τι είναι λογικά αλλά και σε σχέση με την ιστορική πείρα οι αντιφασιστικές πολιτοφυλακές. Αποτελούν λοιπόν έναν «στρατιωτικό βραχίονα» ενός αντιφασιστικού κινήματος, ο οποίος εξυπηρετεί δύο εξίσου σημαντικές ανάγκες και της παρούσας συγκυρίας. Η πρώτη ανάγκη είναι αυτή της άμυνας των πολιτικών και κοινωνικών ομάδων που βάζουν στο στόχαστρο οι φασίστες. Η δεύτερη είναι η επίθεση στα φυσικά πρόσωπα, στις δομές και στους κάθε φύσης υποστηρικτές των φασιστών. Συνάγεται λοιπόν το συμπέρασμα ότι για να είναι αποτελεσματικές αυτές οι πολιτοφυλακές πρέπει να διοχετεύουν την ενέγεια τους στην οργάνωση και τη διεξαγωγή του πολέμου στο δρόμο.
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει η πολιτική ανάλυση, η χάραξη στρατηγικής, η αντιπληροφόρηση κτλπ. να γίνεται στα πλαίσια μίας ξεχωριστής συμπληρωματικής δομής. Δεν εννοώ προφανώς μία δομή που θα «γραμμώνει» τις πολιτοφυλακές ούτε ένα διαχωρισμό σε φιλόσοφους και πολεμιστές. Αντίθετα στην καλύτερη περίπτωση οι εμπλεκόμενοι σύντροφοι θα συμμετέχουν και στα δύο «σχήματα». Αυτό που βασικά λέω πως οι δύο δομές πρέπει να είναι διακριτές. Το «πολιτικό» σκέλος είναι απαραίτητο καθώς εκτός από τα «καθήκοντα» που ανέφερα παραπάνω και για άλλους λόγους. Θα προσφέρει την απαραίτητη πολιτική κάλυψη στις πολιτοφυλακές, και θα έχει τη δυνατότητα μαζικοποίησης μέσω εξωστρεφών κοινωνικών δράσεων που οι πολιτοφυλακές δεν μπορούν να κάνουν για ευνόητους λόγους. Επίσης θα μπορεί να στηρίζει τους αιχμαλώτους συντρόφους που ίσως προκύψουν καθώς και τα θύματα της φασιστικής βίας.
Γυρνώντας λοιπόν στον αρχικό προβληματισμό πρέπει να παραδεχτούμε ότι η θέληση και η αντίστοιχη εμπειρία για κάτι τέτοιο δεν υπάρχει προς το παρόν. Επομένως η δημιουργεία πολιτοφυλακών είναι κάτι που πρέπει μεν να γίνει, χρειάζεται όμως δε περισσότερη συλλογική δουλειά και σκέψη από ότι νομίζουμε.
Εναλλακτικά, όσο επεξεργαζόμαστε ατομικά και συλλογικά τα παραπάνω όχι ως υποθέσεις εργασίας αλλά ως πολιτικούς στόχους, θα ήταν προτιμότερο να συγκροτήσουμε ένα δίκτυο αυτόνομων πυρήνων που θα αναλάβουν το κομμάτι του πολέμου μέχρι τη συγκρότηση των πολιτοφυλακών. Εκτός από την αναγκαιότητα που θα καλύψει στο άμεσο παρόν θα αποτελέσει και σημαντική εμπειρία και δεξαμενή πληροφοριών για τις πολιτοφυλακές καθώς και ένα βάπτισμα του πυρός για του αντιφασίστες μαχητές.
Στην παρούσα εμφυλιακή συγκυρία οι δυνάμεις της επανάστασης θα βρεθούν στο στόχαστρο και μην αυταπατούνται κάποιοι ότι θα τους προστατέψει η «αριστερή προοδευτική αντιπολίτευση» που ίσως ψήφισαν. Η νίκη ή ήττα θα κριθεί εκεί που κρίνεται πάντα· στο πεδίο της μάχης. Ας είμαστε όλοι έτοιμοι.
Αναδημοσίευση από Athens Indymedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου